7 juni
Vanmorgen voor het vertrek naar Ventė heb ik eerst nog een natuurwandeling gemaakt door de moerassige Nemuna delta. Met antimuggenhoofddeksel.
Vanmorgen voor het vertrek naar Ventė heb ik eerst nog een natuurwandeling gemaakt door de moerassige Nemuna delta. Met antimuggenhoofddeksel.
Bijna twee maal zo ver gewandeld als de bedoeling was. Plotseling was er, hoe ik ook zocht, geen routewijzer meer te vinden.
Onderweg heb ik nog geprobeerd wat te communiceren met een visser maar dat liep niet van een leien dakje. Wel beter dan met de Litouwer die kort voor ik vertrok langs fietste. Hij bleef maar achterom kijken, tot hij uiteindelijk omdraaide en zonder een woord te zeggen duidelijk maakte dat hij wilde roken. Ik had hem niets te bieden. Hooguit had ik zijn broek kunnen aansteken om hem te laten roken maar dat was vast niet in goede aarde gevallen. Hij bleek uiteindelijk toch te kunnen praten want onder een herhaald "Dreverna 3 kilometer" fietste hij hoofdschuddend weg.
Het was een korte maar mooie route naar Ventė. Bij het einde van de landtong sta ik op een parkeerplaats voor een ornithologisch station met museum. Jaarlijks vliegen hier ongeveer vijf miljoen vogels voorbij. Zo'n 100 000 daarvan worden in gigantische netten gevangen. Niet om te eten maar om te ringen.
De oude vuurtoren naast het station heb ik ook nog even beklommen. Altijd leuk.
Op de parkeerplaats staat een miniatuur winkeltje met van alles en nog wat aan etenswaar maar vooral allerlei soorten gerookte vis. Zelf in het Haf gevangen en gerookt. Zelden heb ik zo'n heerlijke vis gegeten. Als ik morgen verder trek zal ik er zeker nog een of twee meenemen. Voor het geld hoef je het niet te laten. 1,80 per stuk. Heel prettig overigens dat ze in alle Baltische staten sinds 2015 ook de Euro hebben.
Ooievaars zouden kindvriendelijk zijn. Ze worden er zelfs door thuis gebracht. Nou, vergeet het maar. Een paar moeders waren aanvankelijk heel enthousiast over de bepaald niet schuwe ooievaar. Hij werd echter steeds agressiever en moeder wist niet hoe snel ze haar kinderen in de auto moest proppen. Ik heb hem toch maar even de les gelezen toen hij hierna al blazend op mij af kwam.
Bijzonder plaatje. Tegenwoordig zien we ze bij ons ook weer vaker, maar er was een tijd dat je er voor langs de kant van de weg ging staan met een verrekijker!
BeantwoordenVerwijderen