dinsdag 28 juni 2016

Kihelkonna, RMK Dejevo Telkimista

28 juni
De picknickplaats hebben ze niet voor niets achter de duinen gemaakt

Het was bij vertrek uit Kuressaare vanmorgen al zeer warm. Voor ik naar Kihelkonna ging wilde ik toch maar eens een duik in zee wagen. De zee is na  honderden meters nog ondiep en warmt dus snel op. Er stond echter een harde, koude wind aan het strand. Toch niets voor mij dus. Helaas. 
In het bos bij de parkeerplaats heb ik mijn eerste bosbessen kunnen plukken. Veel stonden er niet en ze waren maar net rijp maar ik was er blij mee en heb er heerlijk van gesmuld.




Grote stofwolken in de spiegels

Ik ben gewoon een stukje verder het dennenbos in gegaan voor wat schaduw.
Op de bedoelde parkeerplaats van het voormalige kazerne en oefenterrein
van het Rode leger was het echt niet te harden van de hitte.

Veel is er niet meer van te zien omdat vrijwel alles gebulldozerd en aan de natuur is teruggegeven. Hier en daar zijn nog wel restanten te vinden van de gebouwen en de hangars.
Er zijn verschillende wandelroutes over het terrein met een lengte van 2, 5 en 10 kilometer. Voor de 10 km was het me te warm. Bovendien doet mijn knie nog wat moeilijk omdat ik hem weinig rust heb gegund. Vanmorgen heb ik daarom een flinke tijd zitten worstelen met een grote splinter in mijn grote teen. Door mijn pijnlijke knie kon ik er niet goed bij. Met een spiegel was het ook een heel ge... maar uiteindelijk is de operatie wel gelukt.

Terug naar het militaire complex.
Het ligt echt "in the middle of nowhere" en is alleen via kilometers onverharde wegen en bospaden te bereiken. Op TomTom kon je mooi de zien hoe de wegen over het complex hebben gelopen. Dat verbaasde me wel omdat TomTom het in de buitengebieden regelmatig liet afweten. Vrijwel alles is hier verdwenen en toch wordt het nog in beeld gebracht.
Waarom ik dit op mijn lijstje had gezet vraag ik me echt af. Maar ja, nu ik er toch ben!

Gelukkig had ik er aan gedacht om op de wandeling mijn kleine maar supersterke led-zaklamp mee te nemen. Daardoor kon ik een bunker van binnen bekijken. Niet echt bijzonder maar toch wel leuk.




Op het informatiebord had ik wel iets gezien van disc golf maar had dat niet echt bekeken. Tijdens mijn wandeling zag ik een disc liggen en het leek me best leuk om te spelen. Ik heb niet het hele parcours gedaan met die hitte maar het was best leuk. In ieder geval een stuk leuker dan het oubollige boeren golf met een klomp op een stokje. 

In de omgeving heb ik veel sporen gezien van wilde zwijnen. Wie weet zijn er nog wat te spotten.

Mijn mobiele telefoon laat het hier vrijwel volledig afweten. Hij ging een paar maal over maar ik kon geen verbinding krijgen. Of het blog vandaag geplaatst kan worden? Ik zal het wel proberen maar vermoed van niet.

Morgen rij ik mogelijk van hier uit naar de boot voor de oversteek naar Hiiumaa. Anders had ik donderdag de 30e een poging gewaagd. 

Hoe dan ook, tot...Henk

1 opmerking:

  1. Vanochtend (29 juni) is je blog pas aangekomen. De verbindingen zijn dus inderdaad niet 100%. Het moet zelfs voor een doorgewinterde stilteverkenner als jij wel erg rustig zijn geweest daar. Die eenzaamheid en stilte vormen een belevenis op zichzelf. Ik zou zelf maar steeds achterom kijken of er geen mens of dier is of dat iemand de deur van de verlaten bunker dicht doet. Meer een avonturier op papier dan de held in het veld ....
    Goede reis vandaag!

    BeantwoordenVerwijderen