Boot Muhu/Saaremaa, Liiva

23 juni

Eerst het bos bij Matsi vanmorgen weer uit zien te komen

Het wachten heeft mij ook bijna een halve dag gekost

De boot van Virtsu naar Kuivastu op het eiland Muhu vaart om het uur in dit seizoen. Helaas heb ik er lang op moeten wachten omdat door de slechte verbinding gisteravond niet gereserveerd kon worden. Zonder reservering word je pas als laatste ingescheept. Het viel mee dat het blog na vele foutmeldingen uiteindelijk toch nog gepubliceerd was.

Vanaf vrijdagmiddag moet het regelmatig een ramp zijn met de wachttijden. Een halve dag of langer wachten is dan helemaal geen uitzondering. 

Bij vlagen scheen de zon lekker. Daarom maar een plekje met schaduw gezocht. Er stonden geen andere campers. Alleen een tentje. Onderweg op de boot waren drie campers. Een ervan was een Est. Het was de eerste Baltische camper die ik gezien heb tot nu toe.

Eind goed al goed sta ik nu voor twee dagen op camping Aki in Liiva. Voor de broodnodige boodschappen ben ik eerst maar eens naar het centrum gelopen. Onderweg kwam ik natuurlijk weer houten beelden tegen. 

Het doet hier wat Scandinavisch aan. Zelfs de winkel waar ik de boodschappen heb gedaan was een Konsum. Die was ik nog niet eerder tegengekomen.

In de Sovjettijd waren de grootste eilanden, Saaremaa en Hiiumaa, verboden militair gebied dat zelfs door de Esten alleen met een speciale vergunning mocht worden bezocht. Saaremaa is 2670 km2 groot. De enige stad is de hoofdstad Kuressaare. Verder zijn er op dit dunbevolkte eiland alleen dorpjes en alleenstaande boerderijen. Ongeveer de helft van het eiland is bedekt met dennen- en berkenbossen en hier en daar wat jeneverbesbosjes. De rest is veen, weilanden en akkers.

Bij de camping hoort ook een restaurant. Hoorde, want te eten viel er niets meer. Omdat ik gepland had om uit eten te gaan ben ik maar weer naar het centrum gelopen. Centrum is eigenlijk nog teveel gezegd maar er was wel een restaurantje tegenover de Konsum. Ik heb er een geweldig bord kip - penne met een heerlijke saus,  salade en een paar lekkere plakken soort roggebrood gegeten. Daarbij heb ik een lokaal biertje gedronken. Ik word nog vetgemest hier. Het eten was, hou je vast, welgeteld vier Euro. Het biertje was drie Euro. Het eten kon dus toch nog goedkoper als in het openluchtmuseum in Riga. Ik vertelde dat ik het wat vreemd vond dat zo'n goede en uitgebreide maaltijd bijna even duur was als een lokaal biertje. Ze kon het niet uitleggen. Toen maar 25% fooi gegeven voor de maaltijd.