Lahemaa, Käsmu en Võsu

5 juli

Vandaag ben ik in het Lahemaa nationaal park. Wéér een stukje dichterbij het einde van de horizontale route langs de kust. 

Voor ik ga afzakken had ik als laatste nog in de omgeving van de Russische grens willen kijken. Daar zie ik toch maar vanaf. De omgeving was hooguit interessant omdat er sinds de tijd van Stalin vrijwel niets is veranderd. Met name bij Sillamäe, een tiental kilometers voor Narva. Ook niet veranderd is de 12 000 000 TON radioactief afval en zeer giftige chemicaliën die de Russen ook in die omgeving als erfenis hebben achtergelaten. Het moet nog steeds worden opgeruimd. Dan begin ik toch liever af te zakken bij Jõhvi. Waarschijnlijk zal dat overmorgen zijn. Ook mijn nieuwsgierigheid heeft een grens.

Somber en nat op Käsmu

De grote Lepispea camping bij Võsu had ik uitgezocht vanwege de aanwezigheid van een wasmachine. Ook voor de gunstige ligging om enkele dingen te ondernemen en bekijken. Een natuurwandeling op Käsmu leek mij een goed plan. Die wandeling heb ik niet afgemaakt. Het begon al snel te stortregenen en te onweren. Daarmee had ik geen rekening gehouden. Zonder jas, drijfnat en ijskoud door de stormwind ben ik teruggegaan naar de camping.

Käsmu is het kleinste maar ook het mooiste schiereiland. Hier en daar ligt het bezaait met zwerfkeien die de inmiddels bekende Kalevipoeg hier zou hebben neergegooid. Ook in het oude vissersdorp Käsmu. Wie weet of het er ooit nog een keer van komt dat ik het rondje ga afmaken.
De komende weken wordt er regelmatig regen verwacht. Jammer, maar weinig aan te doen. Ik zal mijn gelukssteen nog maar eens opwrijven.

Rustige hoekjes zijn er altijd wel te vinden op een grote camping

In de regen droogt het niet. Dan maar de camper 

van voor tot achter vol leggen en hangen met de schone was.

Vandaag zou het erg druk worden op de camping omdat er 32 campers van een georganiseerde reis kwamen. Snel de wasmachine in gebruik nemen was dus het devies.
Eigenlijk was ik wat te laat op de camping omdat ik vanmorgen, nadat het droog was geworden, eerst een stuk langs de Jägala had gewandeld. Maar ach, het was er mooi en droog dus wat maakt het uit.

Af en toe denk ik iets te hebben ontcijferd in het Ests en dan blijkt het totaal niet te kloppen. In de regel maak ik er echt helemaal niets van. Wat te denken als er op de kaart staat, bij een icoon van mooi uitzicht, "Põhja-Kõrvemaa maastikukaitseala". (Je zal maar stotteren.) Maar om iedereen niet langer in onzekerheid te laten; het is gewoon "Noord Kõrvema Landschap". Dat Noord Kõrvema gaat nog wel maar verder... 

En zo kom je de dagen wel door.