Kolkja, Tartu voor Struve en Kiidjärve

11 juli

Soms zie je geweldig grote landerijen en alleen maar piepkleine boerderijen. Dat is me al veel vaker opgevallen. Dat geeft je wel eens het gevoel dat je in een maquette rond rijdt of in een kijkdoos kijkt.

Op weg naar de volgende overnachtingsplaats in Kiidjärve. Ik wilde beginnen met een ommetje via enkele vissersdorpjes aan de oever van het Peipsi meer. Van Lahe tot Varja was de bedoeling. Helaas ging dat niet allemaal door vanwege wegopbrekingen en te diepe moddersporen. Er was ook wel erg veel water gevallen gisteren. Ik ben niet veel verder dan Kolkja gekomen.

Hierna op weg naar Tartu. Daar ging het mij met name om het astronomisch observatorium uit 1808 dat op een heuvel in een park in het centrum van Tartu staat. Het is nu een museum. Ook dat maakte het in dit geval niet echt bezienswaardig. We houden het nog even spannend. Velen hebben vorig jaar mijn verslag van de rondreis door Scandinavië mogelijk gelezen. Zij kunnen zich mmisschien nog wel het levenswerk van Struve herinneren. De geodetische boog van Struve, waarmee hij door middel van driehoeksmetingen de vorm en inhoud van de aarde wilde berekenen. Van 1818 tot 1839 was de astronoom en geodesist directeur van het observatorium. Of ik iets mankeer? Nee hoor. Het is gewoon een van de dingen die ik me had voorgenomen voor deze rondreis. Zo'n plek, met een monument van iemand die een indrukwekkend levenswerk op zich heeft genomen, op de foto zetten is gewoon een mooi moment. Voor mij althans. Er zijn natuurlijk vele mooie momenten maar daar zijn er niet veel van te fotograferen.

Ik heb hem in beeld gekregen na een aardige zoektocht door de stad.

Een oude telescoop-toren met moderne graffiti. 

Hoe kan het ook anders in een stad die voor 20% uit studenten bestaat.

Gezellig restaurantje in het park. Het was een drukke stad 

maar hij maakte ook een gezellige indruk in het centrum. Het was

door wegopbrekingen zo druk dat ik een uur in de file heb gestaan om er weer uit te komen.

Weer verder naar het einddoel van de komende paar dagen. In de buurt van het doel, toen ik net het volgende zandpad wilde inslaan kwam er een auto aan. Aangezien het pad niet breder was dan mijn camper besloot ik maar even te wachten. Er stapte iemand uit toen hij bij me was die vroeg of ik naar de camping wilde. Het was de eigenaar met zijn vrouw. Er bleek geen enkele gast te zijn en daarom wilden ze maar even samen boodschappen gaan doen. Ik heb gezegd dat ik alle tijd had en ze maar rustig aan moesten doen.

Aan het einde van de camping op het pad gaan staan om niet weg te zakken

Blijkbaar had men de kosten onderschat. Er was geen geld meer om de houten stuw voor de oude molen te restaureren. Daardoor staat er nu bij de camping maar hooguit een halve meter water in het riviertje van plaats een meter tachtig. (Ondanks de subsidie van de EU)

De camping ligt aan een klein riviertje waar ik de komende dagen wat wil peddelen en vissen. Het is ook een kano camping. Alles ligt vol met kano's. Alleen klanten hebben ze (nog) niet. Ik ben de enige gast.

Helaas kon ik niet aan de waterkant staan omdat de grond er door de vele regen te drassig was geworden. De komende dagen werd nog meer regen verwacht. Woensdag wordt waarschijnlijk een betere dag. Daar wacht ik dan maar even op.
Met allebei heb ik een tijd staan praten.  Met haar gebrekkig Duits en met hem dito  Engels. Aardige lui.
Ze hadden niet veel op met de vele Russen die vooral aan de oostkant van Estland wonen. Die stonden overal buiten, hadden maar één president en dat was Poetin. Zelfs de zoveelste generatie dacht er zo over. Velen waren hier niet geïntegreerd in de samenleving al realiseerden ze zich in wezen wel dat na meer dan een eeuw teruggaan ook geen optie was. Dat levert dan min of meer gesloten gemeenschappen op die vrijwel overal buiten staan en zichzelf in dat wereldje in stand proberen te houden. Vaak op een minimaal bestaansniveau.