Avinurme en Sääritsa

9 juli
Nu 5 weken onderweg, nog in het Noord-oosten van Estland maar ook alweer aan het afzakken met zeer gemengde gevoelens. Het zal nu vaker in grotere stappen richting Nederland gaan. Niet naar huis. Zo wil ik mijn flat nog steeds niet noemen.

Vanmorgen heb ik voor vertrek nog even bij de bron van het nonnenklooster gekeken. De hele dag zie je mensen met grote kanisters sjouwen. De oude vrouw bij de parkeerplaats doet vooral goede zaken met verkoop van kanisters. Het water zou een geneeskrachtige werking hebben. 

Met Simpele putsen kan je het water uit de bron scheppen. De kopjes op de tafel worden de hele dag door iedereen gebruikt om het heilige water te drinken. Binnen de kloostermuren zag je ook al op enkele plaatsen iedereen uit de paar klaarstaande kopjes drinken. 

 De gezellige koffiehoek tussen de uitgestalde houtproducten

Hierna op weg naar Sääritsa, maar eerst een tussenstop in Avinurme. Vorige week had ik iets gelezen over een workshop met hout die je in Avinurme kon volgen. Er was ook een winkel bij met allerhande houtproducten, van gevlochten mandjes tot speelgoed. Een kop koffie met gebak kon je er ook krijgen. 

Het lag redelijk op de route, dus het leek me een goed plan om daar te gaan kijken en een kop koffie te drinken. Er was geen klant te bekennen. Wel een aardig meisje waar ik een hele tijd mee heb gesproken. Ze was slechts enkele kilometers verder geboren en getogen. Eind dit jaar had ze ook grote reisplannen. Dan wilde ze met haar vriend een jaar gaan backpakken in Australië. 

Het was natuurlijk duidelijk dat ik alleen op reis was. Op een gegeven moment zei ze dat haar moeder weduwe was en in de markt was voor een relatie. Ze was al lang aan het zoeken via internet-dating maar dat wilde niet erg vlotten. Of ik geen belangstelling had! Op de foto's die ze me liet zien zag ik een prachtige vrouw. Ze was helaas pas 52 jaar.

Of ik er nog iets anders dan koffie met gebak heb gekocht? Laat ik het zo zeggen; ik overweeg om een eigen, internationaal souvenirwinkeltje te beginnen.

Op naar Sääritsa aan het Peipsi meer. Het Peipsi meer is in grootte het vierde meer in Europa. De grens met Rusland ligt in het midden. De totale oppervlakte is 3555 km 2. In totaal stromen er 240 rivieren, beken en kanalen in het meer. De Narva is de enige rivier die het meer uit stroomt.

Het grote meer heeft zelfs enige invloed op het lokale klimaat. In de herfst is het er langer warm maar de lente begint drie weken later.

In Sääritsa had ik de "Aarde Villa" camping uitgezocht. Een uit 1711 daterend voormalig poststation, direct aan de kust. De kleine camping en Hostel ligt heel fraai aan het meer. Zeker met het, tussen de buien door, mooie weer vandaag. Het kan er ook flink spoken begreep ik en 's winters vriest het er ruim 30 graden. Dat is iets minder aangenaam. De nieuwe beheerder kwam oorspronkelijk uit Tartu en was zelf ook benieuwd hoe het zou gaan bevallen. De familie beheert de camping en een aantal hostel kamers pas sinds dit jaar. Er was ook een heel eenvoudig restaurant bij, maar dat moest weer opnieuw gestalte krijgen. Ik kon wel een pak vlees kopen voor drie euro en die op een van de barbecues klaarmaken. Een salade kon er wel voor me worden gemaakt. 

De barbecue met ook mijn twee stukken vlees

Op de camping werd het in de loop van de middag gezellig druk door een verjaardagsfeestje van een vrouw die 70 jaar was geworden en dat met haar familie wilde vieren op haar geboorteplaats. Ze hadden een grote barbecue aangestoken en het leek me een goed plan om een praatje te maken en te vragen of mijn twee stukken vlees er ook nog bij pasten. Ze vonden het (natuurlijk) wel gezellig met die Hollander. Ik moest en zou het feestje meevieren en mee eten en drinken. Het was echt heel gezellig. Voor ik aan mijn eigen stukken vlees toekwam was ik al volgepropt met varkensoren, worstjes en heerlijke vers gevangen en gerookte vis. Dat alles weggespoeld met bier en de nodige glaasjes van mijn mooie Whisky. 

Door de jarige weduwe en haar vriendin werd ik volgepropt met beter te verteren dingen als aardbeien en frambozen. Ondertussen probeerden ze mij wat elementaire kennis van het Ests bij te brengen. Wat gezien mijn toestand niet zo goed gelukt is maar we hebben wel veel gelachen.

Ondanks dat de vriendin van de jarige mij wat te graag zag heb ik weer een onverwacht gezellige dag gehad. Eerst het gezellige gesprek met een aardig meisje in Avinurme en hier met het feestje.