Riga

18 juni

Met storm en regen vanmorgen vertrokken uit Kandava en in Riga op de City camping aangekomen. Soms waren de windvlagen zo sterk dat je moeite had op de eigen weghelft te blijven.
De hele rondreis heb ik nog niet zoveel campers gezien als in Riga. Dat was te verwachten. Het waren bijna allemaal Duitsers, nóg een verdwaalde Hollander, twee Finnen, twee Fransen, een Zweed met een belachelijk grote camper en een Zwitser.

Riga was ontzettend druk. Helemaal bij de markthallen.

Met de auto was bijna geen (betaalde) parkeerplaats te vinden. 

Er werden veel bekeuringen uitgeschreven zag ik.

Het weer werd zoals verwacht in de loop van de dag, op de wind na, een stuk beter. Tijd dus om de fiets te pakken en richting het oude centrum te gaan. Ik ben niet zo'n stadsmens maar er waren wel wat dingen die ik graag wilde zien. Onder andere de net achter het oude centrum liggende Centrale Markt, Centrāltirgus. Het marktterrein is 72.000 m2 groot en trekt dagelijks tussen de 80.000 en 100.000 bezoekers naar de ruim 3000 kramen. Het is een van de grootste markten van Europa. Voor de daken van de vijf hallen, die 35 meter hoog zijn, werden delen van een paar zeppelinhangars uit Vaiņode gebruikt.
De vleeshal, die haaks op de andere hallen staat, is de grootste hal. Verder zijn er nog de melkhal, het Gastronomiepaviljoen, de groente- en fruithal en de vishal.

Als eerste kwam ik de vishal binnen. Wat een lucht. Desondanks een gerookte vis gekocht en een beetje kaviaar. Alles bij elkaar heb ik veel teveel gekocht. Ook nog vier gebakjes die me lekker leken, waaronder "Dabessmanna" een typisch Letse bessencake. Verder een kilo grote en bijna te zoete aardbeien, een kilo heerlijke kersen en een "Kimenu Siers", een traditionele Letse komijnekaas. Ze begrepen zomaar wat ik bedoelde toen ik er naar vroeg. Het wordt nog wat.

Van de aardbeien die nog over waren heb ik jam gemaakt. Het was alleen pech dat het nieuwe doosje allesbinder wel een steen leek. Dat is me nog niet eerder overkomen.

De Letse kaas komijnekaas zou een lekkernij moeten zijn maar viel mij wat tegen. Hij was erg flauw en er zat weinig smaak aan. De vis was niet zo subliem als in Ventė maar wel lekker. Die is dus al op. Net als de helft van de gebakjes. Ik moet een beetje aan de lijn denken per slot van rekening.

Nog nooit heb ik zoveel kramen met aardbeien en kersen bij elkaar gezien. Je vraagt je af hoe ze alles kwijtraken.

Een van de zeer vele kramen met kersen en aardbeien

Verschillende kramen buiten de hallen hadden zoveel last van de stormachtige wind dat ze al vroeg opbraken. Langs de Daugava kon je zelfs bijna niet tegen de wind in lopen. Een oud omaatje die van de markt kwam met haar tasjes heb ik even het hoekje om geholpen zodat ze geen last meer had van de wind. 

Tegen de avond, bij terugkomst uit de stad, stond de camping helemaal vol. Bij aankomst had ik al begrepen dat er veel plaatsen gereserveerd waren. Het bleek een Nederlandse groepsreis te zijn van een stuk of 35 campers en caravans.

Wat ik morgen ga doen weet ik nog niet. Ik overweeg om toch weer een stukje verder te gaan. Mogelijk naar het openluchtmuseum aan de andere kant van Riga, 15 kilometer verder. Aanvankelijk wilde ik me met een bootje laten rondvaren vanuit het Bastekalnspark. Het blijkt echter maar een beperkte route te zijn. Dan kan ik beter nog een stukje door het oude centrum wandelen voor ik verder ga. Het is maar 4 kilometer naar het centrum dus op de fiets ben ik er zo. We zien wel.